Kadra Pedagogiczna Szkoły Pedagogicznej w Górze Św. Anny po 1945 r.

---

Naukę w polskiej szkole rozpoczęto 24 kwietnia 1945 r., uczęszczało wówczas do niej 22 uczniów. Pierwszym nauczycielem, a zarazem kierownikiem był Stefan Sierpiński, który do Góry Św. Anny przybył 11 kwietnia 1945 r. z Czeladzi. Dzieci, które uczęszczały w tym pierwszym i zarazem najkrótszym roku szkolnym, gdyż trwał on do 12 lipca, miały poważne problemy językowe. Większość mieszkańców Góry Św. Anny, a co za tym idzie i ich dzieci, mówiła po niemiecku. Z pomocą S. Sierpińskiemu przybyli w październiku 1945 r. młodzi nauczyciele, było to małżeństwo repatriantów ze Stanisławowa - Józefa i Kazimierz Wolińscy.
Przybysze podjęli trudną pracę repolonizacyjn± z tutejszymi dziećmi i młodzież

W protokole z posiedzenia Rady Pedagogicznej z dnia 3.X.1946 r. czytamy: "Szczególną uwagę położyć należy na naukę języka polskiego, a w szczególności rozumienia i posługiwania się nim." Do grona nauczycieli w 1948 r. dołączył Ks. Michał Porada, który uczył religii w klasach II-VII, natomiast religii w kl. I uczyła nauczycielka J. Wolińska.

W związku z trudnymi warunkami pracy w przepełnionych klasach łączonych, gdzie na 1 nauczyciela przypadało nawet 40 uczniów, zatrudniono jeszcze jednego nauczyciela. Niestety nauczyciele po kilku latach pracy w szkole rezygnowali z niej i zatrudniali się w innych miejscowościach.

W latach 1950-1966 występowała duża mobilność kadry. Przejściowo pracowali w tutejszej szkole między innymi nauczyciele: Wróbel Ludwika, Knapik Józef, Matracz Jan, Pietraszek Irena, Chmiel Mieczysław, Szyroka Wanda, Wojtas H., ¦wituła Agnieszka, Budzanowska B., Brylka M., Studniarz Joanna, Mikus Maria, Stachowska Danuta. Zmiany te były negatywne dla placówki szkolnej, lepsza jest stabilność kadry. Od 1960 r. nastąpiła względna stabilizacja kadry pedagogicznej przy dość dogodnych warunkach pracy. W szkole uczyło wówczas 7 nauczycieli, klasy uczyły się oddzielnie z wyjątkiem klasy III i IV, które były klasami łączonymi.
Przydział wychowawstw na rok szkolny 1967/68 przedstawiał się następująco:
Kl. I -Gawrońska Cz.
Kl. II- Tkacz I.
Kl. III i IV - Leśniak S.
Kl. V- Łupak Cz.
Kl. VI -Mikus M.
Kl. VII -Wolińska J.
Kl. VIII -Woliński K.
Na podstawie Ustawy z dnia 15 lipca 1961 r. o rozwoju systemu oświaty  i wychowania oraz zarz±dzenia Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 17 marca 1973 r. w sprawie organizacji szkoły gminnej Wydział Oświaty i Wychowania oraz Kultury Urzędu Powiatowego w Strzelcach Op. orzekł, iż z dniem 1 września 1973 r. organizuje się zbiorczą Szkołę Gminną w Leśnicy, do której uczęszczać miały dzieci podlegające obowiązkowi szkolnemu z miejscowości Góra Św. Anny i ościennych wiosek.
W związku z powyższym orzeczeniem stopień organizacji szkoły uległ obniżeniu z 8 klas na 3. Uczniowie z klas IV-VIII uczęszczali do zbiorczej Szkoły Gminnej w Leśnicy. Nauczyciele z powodu braku miejsc pracy w tutejszej szkole opuścili Górę ¦w. Anny i szukali pracy gdzie indziej. 
 Nauczyciele St. Leśniak i Cz. Łupak, z nowym rokiem szkolnym, rozpoczęli pracę nw zbiorczej Szkole Gminnej Leśnicy, gdzie ostatni z nich kilka lat póżniej został dyrektorem tej szkoły.

Po tej reorganizacji w szkole w Górze Św. Anny w dalszym ciągu pracowali: kierownik szkoły - Kazimierz Woliński, Józefa Wolińska i Czesława Gawrońska (od 1963 r.), którzy byli wieloletnimi jej pracownikami. ¦rodowisko góry Św. Anny niezbyt było zadowolone z takiego stopnia organizacji. Wielu rodziców chciało, aby ich dzieci uczęszczały do miejscowej szkoły, a nie dojeżdżały do szkoły zbiorczej odległej o około 7 km. W związku z tym rodzice zaczęli pisać petycje do władz oświatowych o przywrócenie szkole klas wyższych niż   III. W ciągu kilku następnych lat w szkole były już 4 klasy, następnie 5, a w końcu 6.
Gminny dyrektor szkół w Leśnicy Opolskiej Zbigniew Papina orzekł, że na podstawie zarządzenia Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 30.XI.1982 r. w sprawie sieci i organizacji szkół, siedzibą Szkoły Podstawowej jest Góra Św. Anny. Do obwodu tej szkoły włączona jest miejscowość Wysoka. Dzieci z tego obwodu, uczniowie klas VII-VIII mieszkaj±cy w Górze Św. Anny i Wysokiej będą uczęszczać do Szkoły Zbiorczej w Leśnicy Opolskiej.
W 1983 r. szkoła była już samodzielną placówką, w której pracowało 6 nauczycieli i uczyło się 74 uczniów. Od 1990 r. szkoła utrzymywana jest i finansowana przez Urząd miasta i Gminy w Leśnicy w ramach zadań własnych Samorzadu Terytorialnego.

Trochę o historii Szkoły Podstawowej w Górze Św. Anny

 

KADRA PEDAGOGICZNA PO 1945 R.

 

 

 

	Historia naszej miejscowości

Po raz pierwszy Leśnicę wymieniono w dokumencie księcia opolskiego Kazimierza I z 1217 roku jako „Lesnicie”. Tym dokumentem książę udzielił Leśnicy, należącej do kapelana książęcego Sebastiana i jego brata Grzegorza, zwolnienia od ciężarów prawa książęcego na tych samych warunkach, jakie uzyskali „goście” (hospitels), tzn. osadnicy niemieccy osiedleni poprzednio przez tego samego księcia w Opolu i Raciborzu. Prawo niemieckie poprzez mniejsze obciążenia i większe swobody umożliwiało szybszy rozwój miejscowości. We wspomnianym dokumencie mowa jest o Leśnicy jako osadzie targowej. Dokument ten pozwala uznać Leśnicę za jedną z najstarszych miejscowości w tej części Slaska. Książęta opolscy nadali miastu herb przedstawiający złotego orła górnośląskiego na błękitnym tle. Z dokumentu z dnia 20stycznia 1257roku wydanego przez księcia Władysława Iwynika, ze istniał już wtedy w Leśnicy drewniany kościół parafialny pod wezwaniem Trójcy Świątej. W 1384 roku Leśnica była otoczona murami z trzema bramami: lichyńską, kozielslką i żyrowską. W 1386roku wójtostwo w Leśnicy oddano Pakoszowi z Bierawy. W tym samym roku wymieniono w dokumentach leśnicką łaźnię miejską, ławę piekarską, rzeźniczą i szewską.

W 1429 roku Leśnica została spalona przez husytow podczas ich wyprawy na Śląsk. Z dokumentu z 1439 roku wynika że wójtem w Leśnicy był Strala. W 1451 roku spaliło się całe miasto wraz z kościołem i 17 domami poza miastem. Dopiero w 1498 roku wybudowano nowy kościół św. Marcina.

Od 1638 roku Leśnica stanowiła własność rodziny Promnitz. W latach 1650-1807 miasto należy do rodziny Colonna, która miała swoją siedzibę w Strzelcach Opolskich. W 1807 roku Leśnica przestała być miastem prywatnym i uzyskała samorząd. W okresie I wojny swiatowej zginęlo 165 mieszkańców Leśnicy.

W trakcie III powstania slaskiego w maju i czerwcu 1921 roku Leśnica oraz sąsiednie miejscowości były miejscem krwawych walk. W 1934 roku Leśnica uzyskała połączenie kolejowe z Kedzierzynem-Kozlem i Strzelcami Opolskimi. W 1936 roku dotychczasową nazwę urzędową Leschnitz zmieniono na Bergstadt. W okresie II wojny swiatowej w rejonie Leśnicy znajdowały się obozy pracy i jenieckie oddziały robocze. Wojna pociągnęła za sobą liczne ofiary spośród mieszkańców Leśnicy. Gdy w styczniu 1945 roku do miasta zbliżył się front, przyniósł on śmierć także wielu jego cywilnym mieszkańcom, m.in. żołnierze radzieccy zamordowali około 100 pacjentów zakładu leczniczego. Wiele budynków uległo wtedy zniszczeniu.

Po przejściu frontu pierwszym burmistrzem Leśnicy został Paweł Lelonek. Leśnica pozostając w cieniu potężnych przemysłowych sąsiadów, jak Kędzierzyn-Koźle i Zdzieszowice, przeżywała w okresie powojennym słaby rozwój. Brak przemysłu i upadek rzemiosła groził nawet w 1950 roku odebraniem praw miejskich.

         IM. OBROŃCÓW GÓRY CHEŁMSKIEJ W LEŚNICY

       Jest 1 maja 1960 roku. W tym dniu w obecności wielu mieszkańców miasta w fundamenty powstającej z funduszów społecznych szkoły – Pomnika Tysiąclecia Państwa Polskiego wmurowany został akt erekcyjny. Dokonał tego przewodniczący Powiatowego Komitetu Społecznego Budowy Szkół - Wiktor Kotyś.

       Dokument ten był świadectwem wspólnego wysiłku społeczeństwa naszego miasta i całego powiatu strzeleckiego, które odpowiedziało na rzucone przez Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą hasło: 1000 szkół na 1000-lecie.  

 

 

        

       I stało się. Równo 50 lat temu, 26 listopada 1962 roku nastąpiło otwarcie nowej szkoły. Na uroczystość przybyli przedstawiciele władz państwowych.

Symbolicznego przecięcia wstęgi dokonał powstaniec śląski, pan Edmund Rudner.  

 

Święto uczciły wiersze, piosenki i tańce dzieci. Do samego wieczora szkoła była wypełniona zwiedzającymi.

Pierwsza uroczystość rozpoczęcia roku szkolnego miała miejsce 1 września 1963 roku. Wówczas powitano nowego kierownika szkoły – pana Zbigniewa Papinę oraz nowe grono pedagogiczne. 

 

       W latach 60-tych w naszej szkole podobnie jak w całej Polsce bardzo wielką wagę przywiązywano do obchodów Święta Pracy. Szczególnie 1 maja 1966 roku pochód uczniów prezentował się okazale. Każda klasa przebrana była za postacie historyczne. Był Piast Kołodziej ze swoją żoną.

woje Mieszka I 

Kazimierz Wielki ze swoją świtą 

Krzyżacy 

i leśniccy szewcy.

      Ciekawostką jest też na pewno fakt, iż dopiero w 1969 roku po raz pierwszy przyznano w naszej szkole odznaki wzorowego ucznia. Zdobyło je 45 uczniów z klas I-VIII.

                                       

Przypomnimy sobie również grono pedagogiczne naszej szkoły z roku 1970. 

      W roku szkolnym 1970/1971 utworzono w szkole Izbę Pamięci jako odpowiedź na ogłoszony przez Kuratorium Opolskie konkurs na najlepszą szkolną izbę pamięci. 

      Rozpoczęcie roku szkolnego 1973/74 miało nieco inny charakter niż zwykle. Z powodu reorganizacji sieci szkół nasza placówka przekształcona została w Gminną Szkołę Zbiorczą, do której zaczęła uczęszczać młodzież z pobliskich wsi: Góry Świętej Anny, Wysokiej, Kadłubca i Poręby. Niewielki plac apelowy ledwie pomieścił znacznie zwiększone grono uczniów. 

W tym roku bowiem w szkole uczyło się 834 uczniów w 21 klasach.

        Rok szkolny 1975/1976 wypełniły nowe zadania. Pierwszym z nich były prace nad rozbudową Izby Pamięci i Tradycji Szkoły, która otrzymała nową siedzibę na I piętrze, gdzie mieści się do dzisiaj. Drugim – przygotowania do uroczystości przyjęcia sztandaru ufundowanego przez Komitet Rodzicielski i zakład opiekuńczy.  

       W latach 60-tych i 70-tych wysuwają się jednak na czoło także inne zadania. Połączone siły nauczycieli, uczniów i rodziców w dni wolne od pracy znajdowały swoje ujście w modnych wówczas czynach społecznych, w czasie których wykonywano prace porządkowe w naszej i okolicznych miejscowościach. W czynie społecznym pomagano także przy budowie boiska sportowego obok naszej szkoły. 

             

       To, co szczególnie rzuca się w oczy podczas przeglądania kronik z lat 80-tych, to różnego rodzaju akcje prężnie działającej drużyny harcerskiej, której drużynowym był w tym okresie pan Stanisław Leśniak. 

             

Członkowie drużyny brali udział w licznych biwakach, apelach, obozach krajowych i zagranicznych, zabawach,zimowiskach, rajdach, festiwalach, konkursach, zlotach.

            

       W tym czasie zmiany nastąpiły w kadrze pedagogicznej oraz na stanowisku dyrektora szkoły. Pana Zbigniewa Papinę zastąpił na tym stanowisku pan Józef Majka. 

 

       Niewątpliwie najciekawszym wydarzeniem roku szkolnego 1983/1984 była wizyta pedagogów z NRD (Niemieckiej Republiki Demokratycznej). Goście wykazywali żywe zainteresowanie naszą placówką, zwiedzali szkołę, spotykali się z nauczycielami i uczniami.

       W tym okresie podczas każdej uroczystości zakończenia roku szkolnego najbardziej wyróżniającym się w nauce i zachowaniu uczniom wręczano najwyższe szkolne odznaczenie: Srebrną Tarczę.

  Początek lat 90-tych przyniósł w naszej szkole spore zmiany. Przede wszystkim pożegnaliśmy kolejnego dyrektora – pana Józefa Majkę. Zastąpił go pan Jan Hemon.

Wraz ze zmianą ustroju naszego państwa zmienił się także harmonogram szkolnych uroczystości, z którego zniknęły obchody niektórych uroczystości na rzecz innych, np. Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości i obchodów 3 Maja.

       Odwiedzają nas nie tylko goście z krajów bloku socjalistycznego. W 1992 r. z wizytą w naszej szkole przebywają goście z Lutzelbach. A wkrótce w 1994 roku 25 uczniów z naszej szkoły wyjeżdża w podróż do Gerbrunn w Niemczech. 

     

        W połowie lat 90-tych znowu zachodzi zmiana na stanowisku dyrektora. Po śmierci pana Jana Hemona objął je pan Czesław Łupak.

        Największe zmiany przyniósł jednak rok 1999. Na mocy reformy oświaty przestała istnieć ośmioletnia szkoła podstawowa. Na jej miejsce w budynku rozpoczyna działalność Zespół Szkół Publicznych obejmujący szkołę podstawową oraz gimnazjum. Dyrektorem zespołu szkół zostaje pani Iwona Polewska. 

       Ostatni rok XX wieku jest to okres, w którym działalność naszej szkoły kwitnie bujnie i to w wielu dziedzinach.  Nadal razem z gimnazjum tworzymy Zespół Szkół, ale w budynk u robi się dużo luźniej – gimnazjaliści przenoszą się do innej siedziby.

      W 2001 roku odbywa się w naszej szkole I Dzień Europejski, następne zaś takie dni będą się odbywały przez wiele kolejnych lat. 

          

Kilka miesięcy  później wśród znamienitych gości następuje uroczysta inauguracja działalności Szkolnego Klubu Europejskiego „Jadwiga”. 

              

      W następnym roku szkolnym stanowisko dyrektora obejmuje pani Monika Kłosek, a szkoła podstawowa znowu zaczyna być odrębną placówką. 

Działalność europejska naszej szkoły poszerza się o organizację wymiany międzynarodowej – u nas przebywa 37-osobowa grupa uczniów z partnerskiego miasta Cernosice w Czechach. W rok później to my udajemy się z wizytą do Czech. 

  

Od tej pory coraz częściej można nas spotkać na zachodnioeuropejskich szlakach. W nagrodę za swoją szeroką działalność do Niemiec wyjeżdżają członkowie szkolnego koła Ligi Ochrony Przyrody.   

        Coraz szersze kręgi zatacza również działalność regionalna szkoły. W jej ramach w 2002 roku jesteśmy uczestnikiem spotkania pod nazwą „Osobowości gmina Leśnica”, podczas którego goszczą u nas: poseł na sejm – pan Helmut Paździor, burmistrz miasta i gminy – pan Hubert Kurzał,poeta, rzeźbiarz, były dyrektor naszej szkoły – pan Stanisław  Leśniak, misjonarz – ojciec Krystian Pieczka, żołnierz służb pokojowych NATO – pan Artur Idec, hobbysta, hodowca gołębi – pan Mirosław Gamża, piosenkarka – pani Eliza Idec.

 

        W tym czasie nasza szkoła włącza się aktywnie w wiele akcji charytatywnych. Jedną z nich jest Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, której organizacja przybiera różnorodne formy. Najbardziej popularną z nich jest tzw. Słodki Tydzień.  

           

       W wyniku wprowadzonej w życie w 1999r. reformy oświaty trzy lata później, w kwietniu 2002 r. odbył się w całej Polsce pierwszy sprawdzian w klasie VI. 

       W tym też okresie zaczynamy obchodzić Pierwszy Dzień Wiosny jako dzień walki z przemocą, dzisiaj nazywany Dniem Przyjaźni. 

        

       Ostatnia dekada obfitowała w wiele nowatorskich przedsięwzięć. Prężnie działa szkolne koło Ligi Ochrony Przyrody, koło regionalne, Klub Europejski, koła zainteresowań. W styczniu 2004 roku ukazuje się pierwszy numer szkolnej gazetki „Kujonek”.

    

       To także okres dużej aktywności na polu kontaktów międzynarodowych. W maju 2005 roku przybywa do nas grupa uczniów z Gerbrunn. Rok później  to nasi uczniowie wyjeżdżają na zieloną szkołę do tego miasta. 

Nawiązujemy również kontakty z państwami na innych kontynentach. Gościmy delegację ze Stanów Zjednoczonych, potem z wizytą w tym państwie przebywa pani dyrektor Monika Kłosek.

        Z pewnością jednym z największych sukcesów tego okresu jest uzyskanie przez ucznia naszej szkoły – Marcina Kurzała Nagrody Marszałka Województwa Opolskiego i tytułu Prymusa Opolszczyzny.

       Rok szkolny 2006/2007 rozpoczyna się kolejną zmianą na stanowisku dyrektora szkoły, które obejmuje pani Barbara Górna. Zainteresowania pani dyrektor sprawiają, iż nasza szkoła staje się prawdziwym centrum działalności ekologicznej. Od tej pory co roku wszystkie klasy biorą udział w wycieczkach o tematyce ekologicznej po najbliższej okolicy. 

          

Są to tzw. Zielone Rajdy, w czasie których zgłębiamy tajemnice świata przyrody naszych okolic i uczymy się żyć z nim w zgodzie.

      Wyprawy te poprzedzają inne wielkie wydarzenia – organizowane co roku Sejmiki Ekologiczne. Pierwszy Sejmik Ekologiczny odbył się 25 października 2006 roku. 

       

W czasie sejmików gościmy w naszej szkole przedstawicieli wielu instytucji: Departamentu Ochrony Środowiska Urzędu Marszałkowskiego w Opolu, Kuratorium Oświaty w Opolu, Agencji Rynku Rolnego,  Urzędu Miasta i Gminy Leśnica, Nadleśnictwa Strzelce Opolskie, Koncernu EnergiaPro, Powiatowej Komendy Straży Pożarnej, Ochotniczej Straży Pożarnej, Komendy Powiatowej Policji, Koła Łowieckiego Zielona, Działu Przyrody Muzeum Śląska Opolskiego, Parku Krajobrazowego Góra św. Anny, Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Łosiowie, Towarzystwa Ekologicznego Ziemi Leśnickiej, Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej,  okolicznych szkół.

Patronat nad sejmikami kolejno obejmowali: Burmistrz Leśnicy Hubert Kurzał, Burmistrz Leśnicy Łukasz Jastrzembski, Starosta Powiatu Strzeleckiego, Urząd Marszałkowski, Ministerstwo Rolnictwa i Agencja Rynku Rolnego w Opolu.  

Początkowo sejmiki odbywały się na terenie naszej szkoły. Od dwóch lat organizowane są na Rynku naszej miejscowości. 

                

      Sejmikom towarzyszą inne wydarzenia o charakterze proekologicznym: gminne konkursy literackie i plastyczne, gminne konkursy pod nazwą „Ekoozdoba”  oraz powiatowe festiwale piosenki przyrodniczo-ekologicznej. Oprócz wartości ekologicznych w szkole propaguje się zdrowy tryb życia.

 Od 2007 roku uczestniczymy w akcji „Szklanka mleka”, potem przystępujemy też do akcji „Owoce w szkole”. 

       

        Od 2000 r. realizujemy projekt „Dzieci Europy” we współpracy ze szkołą w partnerskim mieście Crostwitz. polegający na wzajemnych odwiedzinach. 

  

       Od kilku lat realizujemy we współpracy z Burmistrzem Leśnicy projekty edukacyjne współfinansowane  ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. W ich ramach prowadzi się w szkole koła zainteresowań, zajęcia indywidualne, zajęcia wyrównawcze, organizuje wyjazdy do różnych ośrodków życia kulturalnego. 

  Obecnie wdrażamy projekt „Opolska eszkoła, szkołą ku przyszłości”. Nowoczesna technologia informacyjna wzbogaca proces edukacyjny, a już wkrótce pozwoli na wirtualny kontakt szkoły z uczniami i rodzicami.  

Z sukcesami szkoły ściśle związane są sukcesy indywidualne naszych uczniów. Jednym  z największych jest zdobycie przez uczennicę Martę Gomolla tytułu Najlepszego ucznia powiatu strzeleckiego, który otrzymała w 2010 roku. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Natomiast rok później  przebiegał pod hasłem: Dzieci rodzicom. 

 

Mamy nadzieję, iż nasza szkoła zawsze była miejscem przyjaznym uczniom, zapewniającym zaspokojenie ich wszystkich potrzeb, ośrodkiem działalności nie tylko edukacyjnej, ale również kulturalnej i społecznej, miejscem, w którym idee każdej epoki znajdowały zawsze odzew pełen pasji i czynnego zaangażowania.

 Składamy gorące podziękowania wszystkim ludziom, dzięki którym nasza szkoła stale się rozwijała; wszystkim, którzy w jakimkolwiek czasie jej historii w jakikolwiek sposób byli z nią związani: tym, którzy pracowali przy jej budowie, nauczycielom, uczniom, ich rodzicom, wszystkim pracownikom szkoły, jej gościom. Nie wszystkich mogliśmy wymienić w tej prezentacji z imienia i nazwiska, ale wierzymy, że dziś i zawsze w każdym zakamarku tego miejsca żyć będą wspomnienia dawnych wzruszeń, uczuć i przeżyć.