Pierwsza wzmianka o istnieniu szkoły pochodzi ze spisu kościelnego z 1720 r. stwierdzającego, iż Góra Św. Anny miała szkołę. Następny zapis pochodzi z 1864 r. i mówi, że w tym roku w osadzie istniała szkoła elementarna. W macierzystej księdze właścicieli - "Mutterolle" - znalazłam zapiski mówiące iż w 1865 r. "Schule ?u Annaberg" znajdowała się na działce przyklasztornej. Pierwotny jej areał wynosił 0,20 morgi - były to zabudowania i 1,5 morgi pola, które to przeznaczone było do użytkowania przez nauczycieli. W 1905 r. do dotychczasowego zapisu dodano słowo - katolicka - i tak pełna nazwa szkoły z 1905 r. brzmiała:

"Schule die Katholische ?u Annaberg".

Według notatki w kronice szkolnej z 1899 r. skład narodowościowy uczniów uczęszczających do tutejszej szkoły był następujący: na 113 uczniów: 36 - władało językiem polskim, 60 - językiem polskim i niemieckim, 17 - językiem niemieckim.
Po 1900 r. nauka w szkole niemieckiej, aż do roku 1945 przebiegała bez zakłóceń. 
Anna Żyłka (była uczennica tutejszej szkoły) wspomina, iż w 1934 r. jako 6-letnie dziecko rozpoczęła naukę w szkole. Rok szkolny - jak mówi - zaczynał się zawsze1 kwietnia. Ówczesna szkoła posiadała 2 izby lekcyjne i kancelarię, uczyło się w niej około 70 uczniów, w dwóch oddziałach: I oddział to kl. I, II, III razem; II oddział to kl. od IV do VIII.
W 1935 r. dokonano rozbudowy budynku szkolnego, który został powiększony o mieszkania dla nauczycieli. Mieszkania te o łącznej liczbie 13 pokoi miały służyć 2 nauczycielom. Stworzenie przesadnych wygód osobistych miało zachęcić niemieckich nauczycieli do podejmowania pracy . Do końca 1944 r., czyli aż do końca funkcjonowania szkoły niemieckiej, w szkole uczyli: kierownik Elzner i nauczyciel Rum. Wcześniej w miejscowej szkole pracowali nauczyciele: Żyła, Więcek, Tietze.

Budynek szkolny w trakcie działań wojennych w styczniu 1945 r., nie uległ zniszczeniu. W 1945 r. szkoła posiadała 2 sale lekcyjne, kancelarię i mieszkania dla nauczycieli. Wobec wzrastających potrzeb programowych i lokalowych, ówczesne kierownictwo szkoły, już w pierwszym roku nauczania, czyniło starania o poszerzenie bazy lokalowej szkoły.

W 1946 r. Zarząd Gminy - Góra Św. Anny, przydzielił szkole budynek mieszczący się przy ul. Leśnickiej (około 150 m od budynku głównego). W nowych pomieszczeniach zorganizowano dodatkową salę lekcyjna i świetlicę.
Wobec dalszego rozwoju szkoły (wzrost liczby uczniów i nauczycieli) kierownictwo czyniło starania o rozbudowę szkoły. I tak w latach 1949-1952 trwała rozbudowa szkoły, po zakończeniu której uzyskano 2 nowe sale lekcyjne, pokój nauczycielski oraz obszerny korytarz. W zwiazku z tym dodatkowa klasa przy ul. Leśnickiej została zlikwidowana.
W latach późniejszych zainstalowano w budynku urzadzenia sanitarne oraz centralne ogrzewanie. Uległo zmianie otoczenie szkoły, poszerzono podwórko szkolne kosztem ogrodu, cały teren został ogrodzony płotem. Równocześnie zbudowano boisko.

W 50 rocznicę III Powstania Śląskiego (w 1971 r.) szkole nadano imię "Bohaterów Powstań Śląskich." W tychże też latach w głębi podwórza szkolnego powstał, według projektu ówczesnego kierownika szkoły - Kazimierza Wolińskiego, amfiteatr "Pod kasztanami."

Lata 70-te, dobudowane prawe skrzydło. 

Lata 90-te, widok od podwórka. W prawym skrzydle w dobudowannym piętrze znajduje się
Szkolne Schronisko Młodzieżowe.
Od 2002 r. szkoła była filią SP w Leśnicy.

W czerwcu 2004 r., po ponad wiekowej tradycji, szkoła została zamknięta.